insan umutlarıyla yaşar, umudu tükenmiş insan, ancak ölümle eşleştirilebilir.Unutulmamalıdır ki hiçbir insan veya toplum 1919 yılında Samsun'a çıkarkenki kadar yorgun vede bitkin değildi Osmanlı Devleti kadar ve de Ulu Önder kadar....
Ama ölümüne bir umut vardı yüreğinde ve arkadaşlarının yüreğinde...İşte o umut, getirdi bizleri bugünlere kadar....
Şimdi şartlar yine çok na-müsait bir mahiyette tekrar tezahur etmiş olabilir....Ama muhtaç olduğumuz kudretin nerde olduğunun biliniyor olması gerekir herkes tarafından. Onun önünde örneği de yoktu, ama bizlere böylesi durumlarda ne yapmamız gerektiğini yine O söylemedi mi...Lafı uzatmaya gerek yok; herkesin ardından ; "Hepimiz şuyuz , hepimiz buyuz" söylemlerinin dolaştığı bir yerde ; aslında "hepimiz O olmalıyız", Ben kendi adıma ve en azından oğlum adına diyebilirim ki ; biz ikimiz "Mustafa Kemal'iz" ve de dimdik ayaktayız.....
4 Yanıt
1392 Gösterim